Νέα

Το παραμύθι της Γαβριέλλας Ιερωνυμίδου-Ψιλοπούλου "Όταν οι μαργαρίτες ήταν μόνο άσπρες ή μόνο κίτρινες" επιλέχθηκε να είναι ένα από τα παραμύθια που θα οπτικοποιηθούν από την ΑΜΥΜΩΝΗ, στο πρόγραμμα «Παραμύθι χωρίς όρια ΙΙ» υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, ώστε να ανπτυχθεί η πρώτη ηλεκτρονική βιβλιοθήκη παραμυθιών για παιδιά με προβλήματα όρασης και να συνεχιστεί η δράση του φορέα της ΑΜΥΜΩΝΗΣ που ξεκίνησε το 2019. Στόχος της ανάπτυξης της ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης παραμυθιών είναι η εύκολη και δωρεάν πρόσβαση σε μια σειρά από οπτικοποιημένα παραμύθια για παιδιά με ή χωρίς προβλήματα όρασης. Μέσα από τη δράση προσδοκούμε να υπερβούμε τους αποκλεισμούς και τα εμπόδια, προσφέροντας τη δυνατότητα στα παιδιά με προβλήματα όρασης να απολαύσουν αγαπημένα παραμύθια – μια πολύ κοινή δραστηριότητα που μέχρι πρότινος στερούνταν λόγω έλλειψης κατάλληλα διαμορφωμένου υλικού. Η ηλεκτρονική βιβλιοθήκη της ΑΜΥΜΩΝΗΣ είναι δωρεάν προσβάσιμη από όλους και όλες.

Αν πιστεύετε ότι νιώθετε έτοιμοι να περάσετε από την "Οδό ελιγμών" και να έρθετε αντιμέτωποι με την ίδιο σας τον εαυτό και να γνωρίσατε από την αρχή την ψυχή σας, τότε απλά αναζητήσετε το βιβλίο αυτό, θα σας περιμένει αρκεί αν είστε έτοιμοι να εξερευνήσετε το εγώ σας.!!

Οι εκδόσεις μας σας στέλνουν για όλο το διάστημα του lockdown τα βιβλία που θα παραγγείλετε με δωρεάν την μεταφορά σε όλη την Ελλάδα!

Οι εκδόσεις Άπαρσις προσκαλούν ποιήτριες και ποιητές να συμμετάσχουν στο Ημερολόγιο Ποίησης 2021 με τον τίτλο «Με το βλέμμα των παιδιών». Υποστηρίζεται από τμήμα της συλλογής φωτογραφιών του Μάριου Λώλου, με τίτλο «Τα παιδιά που είδα», στην οποία αποτυπώνει σε απρόσμενα ενσταντανέ τη ζωή των ανήλικων σε προσφυγικές δομές της χώρας μας. Η ματιά του αφοπλιστική, είναι ένας ύμνος στην ομορφιά της παιδικής και εφηβικής ηλικίας και στην ανάγκη ζωής, χαμόγελου και παιχνιδιού που ξεπηδά ανάμεσα στο φόβο, το διωγμό και την απομόνωση. Ο ίδιος ο φωτογράφος αναφέρει χαρακτηριστικά “Αυτά τα παιδιά ξεριζώθηκαν από το παρελθόν τους, χωρίς να έχουν ενταχθεί κάπου ξανά. Με άθλιες συνθήκες ζωής, με χαοτική καθημερινότητα, χωρίς σημεία αναφοράς, αιωρούνται στο πουθενά.” Επιλέξαμε ως θέμα μας τα μάτια των παιδιών, γιατί στο βλέμμα τους είδαμε το νέο που έρχεται, κάτω από αντίξοες συνθήκες. Αυτά τα παιδιά είναι οι σημερινοί και αυριανοί νικητές, είναι το αύριο και το χρέος μας.