Νέα

Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με μια από τις καλύτερες εποχές του ελληνικού τραγουδιού, την εποχή του Νέου κύματος, ένα μουσικό κίνημα που εξέφραζε ένα αισιόδοξο ρομαντισμό και οι δημιουργοί του είχαν ευγένεια και ήθος. Τα τραγούδια τους λιτά, βασισμένα σε λίγα όργανα, ήταν λυρικά, ερωτικά, κοινωνικά. Ήταν μια γνήσια καλλιτεχνική έκφραση, μια κατάθεση ψυχής και ακούγονταν στις μικρές μπουάτ της Πλάκας. Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία από τις εκδόσεις Άπαρσις του νέου δίσκου - βιβλίου: Νότη Μαυρουδή «Ξαφνικοί επισκέπτες», η «Εποχή» άδραξε την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί του.

Οι ακροάσεις της Εποχής Νότης Μαυρουδής «Ξαφνικοί επισκέπτες» (book+cd) Εκδόσεις Άπαρσις Εν αρχή είναι ο λόγος και το λόγο εδώ τον δίνει ο έμπειρος συνθέτης Νότης Μαυρουδής σε δώδεκα νέους στιχουργούς. Διαφορετικές προσωπικότητες, ιδιοσυγκρασίες και εκφράσεις με κοινό παρονομαστή την νεανική ποιητική διάθεση και το ταλέντο, στιχουργούν και εμπνέουν τον κορυφαίο μελωδό να γράψει και αυτή τη φορά υπέροχα λυρικά τραγούδια. Οι στιχουργοί είναι μαθητές του σπουδαίου στιχουργού Κώστα Φασουλά από το τμήμα στιχοποίησης του Μικρού Πολυτεχνείου και είναι οι εξής: Αλεφάντου Κέλλυ, Αναστασοπούλου Λυσάνδρα, Δαμαλά Ανδρομάχη, Δήμας Μιχάλης, Κολλινιάτη Ιωάννα, Κολοβέντζου Αντιγόνη, Κουντουριώτη Δήμητρα, Ματσούκα Βίβιαν, Παπαδοπούλου Ειρήνη, Ρουσοπούλου-Παππά Νίκη, Στράκαρης Παναγιώτης, Φωτοπούλου Νάνσυ. Τον δίσκο κάνει ξεχωριστό η συμμετοχή σπουδαίων ερμηνευτών: Γεράσιμος Ανδρεάτος, Δώρος Δημοσθένους, Βασίλης Λέκκας, Ηλίας Λιούγκος Ειρήνη Τουμπάκη, Μόρφω Τσαϊρέλη. Οι φωνές τους αποτελούν ένα ουράνιο τόξο με τα πιο όμορφα ηχοχρώματα. Στα τραγούδια συμμετέχει χορωδία υπό τη διεύθυνση της κ. Αλεξάνδρας Μητσοπούλου και έπαιξαν οι μουσικοί: Ηλεκτρικό μπάσο ο Νάσος Αντωνίου, κιθάρες: κλασική ο Νότης Μαυρουδής, ηλεκτρικές-ακουστικές-Μπαγλαμά, μπαλαλάικα-μπουζούκι ο Κώστας Παρίσσης, τύμπανα ο Μανώλης Τόμπρος, ακορντεόν ο Ντίνος Χατζηιορδάνου. Την ενορχήστρωση υπογράφει ο Κώστας Παρίσσης και ο καλός ήχος οφείλεται στο studio Praxis. Το cd συνοδεύεται από ένα εξαιρετικά επιμελημένο βιβλίο με κείμενα του συνθέτη, του στιχουργού Κώστα Φασουλά και του ποιητή Γιώργου Μαρκόπουλου, με φωτογραφίες και πλούσιο ενημερωτικό υλικό. Συγχαρητήρια στους συντελεστές: Γεωργία Αλεβιζάκη (σχεδιασμός υλικού), Κατερίνα Θανοπούλου (επιμέλεια έκδοσης), Σοφία Μοιραράκη (φωτογραφίες) και στις εκδόσεις Άπαρσις που κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες μας προσφέρουν ένα τόσο ελκυστικό άλμπουμ. Ένα ωραίο δώρο για τις γιορτές! Καλή σας ακρόαση.

Ο Νότης Μαυρουδής είναι πηγαίος σολίστ της κιθάρας και συνθέτης με προσωπικό ύφος και σπορά που αποφέρει πολύτιμους και διαχρονικούς θερισμούς. Οι «Ξαφνικοί Επισκέπτες» είναι ο τίτλος της νέας του εργασίας, πολυσυλλεκτική από άποψη ερμηνευτών, όπως συμβαίνει συχνά στη συνθετική δισκογραφική του δράση. Τους στίχους υπογράφουνμε δώδεκα «φρέσκοι» στιχουργοί, από το τμήμα στιχοποίησης του Κώστα Φασουλά ( Μικρό Πολυτεχνείο), οι Αλεφάντου Κέλλυ, Αναστασοπούλου Λυσάνδρα, Δαμαλά Ανδρομάχη, Δήμας Μιχάλης, Κολλινιάτη Ιωάννα, Κολοβέντζου Αντιγόνη, Κουντουριώτη Δήμητρα, Ματσούκα Βίβιαν, Παπαδοπούλου Ειρήνη, Ρουσοπούλου-Παππά Νίκη, Στράκαρης Παναγιώτης, Φωτοπούλου Νάνσυ. Αυτοί είναι η αφορμή για τους «Ξαφνικού Επισκέπτες». Τραγουδούν οι Γεράσιμος Ανδρεάτος, Δώρος Δημοσθένους, Βασίλης Λέκκας, Ηλίας Λιούγκος, Ειρήνη Τουμπάκη, Μόρφω Τσαϊρέλη.

Το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως έχει έντονο το προσωπικό στοιχείο που όμως ισορροπεί με την «έκπληξη» που ζητά το διήγημα. Η μικρή φόρμα θέλει συνοχή και γνώση της διαδρομής που θα χαράξεις. Για τη Φουσταλιεράκη είναι το απρόσμενο, αυτό που υποψιάζεσαι ότι υπάρχει και κάθε φορά που σε βρίσκει σε ξαφνιάζει, σε πληγώνει, σε ταρακουνά. Το προσωπικό βίωμα, η εμπειρία, μεταπλάθεται σε κάτι που αποκαλύπτει, παρά σκεπάζει. Η Φουσταλιεράκη δεν αποφεύγει τη δοκιμασία και οι ιστορίες της «απαιτούν» να τις προσέξεις. Όταν το κάνεις θα δεις ανθρώπινα χαλάσματα και ανθρώπινα κατορθώματα να λάμπουν. Η Φουσταλιεράκη αξιοποιεί την ευαισθησία της και την επίθεση της πραγματικότητας. Δεν αρνείται τίποτα, αλλά «λυγίζει» τις προθέσεις και τον λόγο για να τον κάνει ρευστό, να μπορεί να ελιχθεί. Απλά και απέριττα εντοπίζει το σημείο και τον χρόνο που πρέπει να κάνει το άλμα στην αφήγηση και τα καταφέρνει. Ανασύρει το αφανές και το αξιοποιεί για να αλλάξει φυσιογνωμία στην ιστορία της. Η Φουσταλιεράκη αποφεύγει το «Εγώ» του συγγραφέα και μας δείχνει ότι έχει μέλλον στη λογοτεχνία.