ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ Του Παναγιώτη Γεωργουδή Από το σημείωμα για τη συλλογή του Βασίλη Βασιλικού. Το επιχειρείν και το κερδίζειν απαρέμφατα φθοράς και διαφθοράς συντρίβουν το πρόσωπο του φιλοσοφείν- ́Ολα αυτά, μας προετοιμάζουν για την μεγάλη πανδαισία του "Πέραν", όπου ο δεκαπεντασύλλαβος συναντά το άλλο μεγάλο ποίημα την "Αμοργό" και κει ξεφαντώνει το γλέντι. Δροσιά ελπίδας, ανακούφιση, άλλος αγέρας φύσηξε στα καπνισμένα πνευμόνια μου, είμαι στη Θάσο, το γενέθλιο νησί, και μ' ανεβάσατε στο Υψάριον Όρος στον Ταΰγετο, στον Ψηλορείτη. Εύγε σας και πολλά- πολλά πάλι χρόνια σας πολλά. Με αγάπη Βασίλης Βασιλικός Επιμέλεια κειμένων: Βασίλης Καλαμαράς Σχεδιασμός εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη Ηλεκτρονική επεξεργασία: Νικολέττα Γεωργιάδου

Τα ποιήματα είναι αποτύπωση στιγμών, γεγονότων, ερεθι- σμάτων, προβληματισμών, αμφισβητήσεων, με τον ιδιαίτερο τρόπο που συγκροτούν τον ποιητικό λόγο του γράφοντα. Με λίγα λόγια είναι συμπυκνωμένα δράματα με την μέγι- στη δυνατή αφαίρεση που επιτρέπει η ποίηση. Ο λόγος δεν καταγράφει πάντοτε δρώμενα, αλλά φωτίζει, αναλύει, δίνει διέξοδο στο άφατο και το ασυνείδητο. Τα ποιήματα πέρα από την λογοτεχνική τους αξία, είναι τροφοδότες της σκέψης και αχθοφόρος συναισθημάτων. Η αφορμή για τα ποιήματα, είναι αναμνήσεις της νιότης, η αποξένωση από τους ανθρώπους και το περιβάλλον, η πρό- κληση του έρωτα κι ένα νοσταλγικό αντάμωμα μ’ αυτούς που συμπορευτήκαμε και μ’ αυτούς που αφήσαμε πίσω μας. Εύχομαι, καθώς τα διαβάζετε, να νιώσετε το άρωμα της νιότης, το σκίρτημα του έρωτα, την πίστη που χρειαζόμαστε για να πορευόμαστε με σύνεση και αξιοπρέπεια. Χρησιμοποι- ήστε τις λέξεις για να γκρεμίσετε ότι σας στοιχειώνει και δυ- σκολεύει τον δρόμο για την αυτοεκπλήρωση. Επιμέλεια κειμένων: Βασίλης Καλαμαράς Σχεδιασμός εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη Ηλεκτρονική επεξεργασία: Νικολέττα Γεωργιάδου

Ποιητική συλλογή του Θωμά Σουβλέλλη Επιμέλεια κειμένων: Βασίλης Καλαμαράς Σχεδιασμός εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη Ηλεκτρονική επεξεργασία: Νικολέττα Γεωργιάδου Στο εξώφυλλο, έργο της Θάλειας Γεωργιάδου, με τίτλο ...ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ...

Ποιητική συλλογή της ΕΛΕΝΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ ..... Σχεδιασμός εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη Ηλεκτρονική επεξεργασία: Νικολέττα Γεωργιάδου

Η ποίηση με μέσο το λόγο είναι επαναστατική δράση ή οφείλει να είναι. Το Ανθρώπινο είδος οφείλει την ύπαρξή του στις επαναστάσεις που το ίδιο δημιουργεί. Το έργο είναι ένας ολόκληρος κόσμος, υπολογισμένος με λεπτομέρεια. Η Λυμπεροπούλου είναι επιστήμονας. Μετράει τις κουβέντες της, μετράει τις αποστάσεις, τα βάρη, τις θέσεις, τα νοήματα και τα φορτία των λέξεων πριν γίνουν προτάσεις και μετά πάρουν τη θέση τους στη σύνθεση, έτσι όπως γίνεται στη λαϊκή ποίηση. Είναι Μεσογειακή, Διονυσιακή, παρεκτρέπεται και συνθετικά και νοηματικά, σαν τους Εξπρεσιονιστές. Μου θυμίζει αυτό που παρατηρούσε ο Καμύ για τον Ζίντ: «Δεν υπάρχουν όμορφα πράγματα εκτός από εκείνα που υπαγορεύει η τρέλα και γράφει η λογική». Μια γυναικεία ματιά ! Ναι ! και το στηρίζω στη λογική! Αλλιώς, δε θα υπήρχαν δυο λέξεις, Άντρας, Γυναίκα. Σαν τις Μούσες του Ελικώνα κοιτάζει ή σαν μαινάδα του Κιθαιρώνα, κόρη του Κάδμου που αμφισβητεί τον Διόνυσο το θεό αλλά, ταυτόχρονα, τρελαίνεται απ’ αυτόν! Πάθη του Ανθρώπου, διαχρονικά, παίρνουν τη θέση τους σʹ αυτή τη σύνθεση μʹ ένα σύγχρονο, προσωπικό τρόπο και την αρχέγονη πάλη με την πραγματικότητα του τέλους. Άκανθος

Ζωή Μαντήλι κάθε ποίημα σὲ διψασμένα χέρια ἄσπρο ἀπὸ τὸ γιασεμὶ καὶ μαῦρο γιὰ τὸ πένθος. Μαντήλι κάθε ποίημα σὲ διψασμένα χέρια.

Εγώ τις μέρες μου τις βούτηξα στ' ασβέστι να ‘χουν κι αυτές να λένε πως είναι από μοναχές τους άσπρες άσπρες κι ανήλιαγες Εγώ τις νύκτες παίζω με δυο φίλες λέξεις ίσα να φαινόμαστε πολλοί μη βρίσκει χώρο κάθε τόσο η μοναξιά δίπλα μου να κάθεται να κάθεται κι αμίλητη να γνέθει Εγώ τη ζωή μου παραπήρα σοβαρά περιχαρής να θλίβομαι από την κούνια ακόμη Για σένα που δε γνώρισα ποτέ Για σένα που ονόμασα Θεό * στον Πατέρα ήλιο *

Τι υπάρχει πίσω από την ταμπέλα, πίσω από τη μάσκα που χρησιμοποιούμε για να αναγνωρι- ζόμαστε αμοιβαίως; Υπάρχει κάτι ή μήπως δεν υπάρχει τίποτε; Αν είμαστε δάσκαλοι, μαθητές, άντρες, γυναίκες, εργάτες ή αφεντικά, τότε τι υπάρχει πέραν όλων αυτών των τίτλων; Το τίποτε, το κενό θα πούνε ορισμένοι ψυχαναλυτές. Όμως, τι γίνεται αν τα πράγματα δεν είναι έτσι, αν δηλαδή, πέρα από τον τίτλο δεν βρίσκεται το κενό αλλά το πλήρες, η ίδια η αδελφότητα; Πέρα όλων των σημαινόντων που μας χωρίζουν βρίσκεται η επιθυμία για ενότητα ·εν ολίγοις ο Ιησούς Χριστός. Η ποίηση —σε μια διαφορετική τροχιά— θα έρθει με τη σειρά της να δώσει φωνή σε αυτό που βρίσκεται πέραν: στην απουσία και τον χωρισμό, στην αναπαράσταση μιας έλλειψης. Οραματίζομαι μια ποίηση διαφορετική, που θα δίνει φωνή όχι σε αυτό που μας χωρίζει αλλά στην παρουσία αυτού που μας ενώνει σαν μια ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ.