Νέα

Ο Χρήστος Ποζίδης μιλάει για το βιβλίο του "Γλωσσικό αντάρτικο" στην εκπομπή "Ντάμες Σπαθί" - Αθήνα 9,84, με την Ελεονώρα Ορφανίδου και την Ελευθερία Κουμάντου. Δείτε εδώ το απόσπασμα της εκπομπής στο youtube: https://www.youtube.com/watch?v=8JKJFcZ_sCY&list=PLVNwRQARUlDJkLz4oqrZ3uR1_mjvUvtnr&index=2 Περισσότερα για το βιβλίο: http://www.aparsis.gr/%CE%B3%CE%BB%CF...

«Συλλογιόμαστε ελεύθερα μονάχα σε δικιά μας γλώσσα. Μονάχα έτσι θα’ χει το Γλωσσικό Αντάρτικο ουσία. Όταν θα καταλαβαίνουμε διαρκώς τον τρόπο που μιλάμε: πως γράφουμε και σκεφτόμαστε, πως επικοινωνούμε» Όταν είδα τον τίτλο και το εξώφυλλο με τον Μαρξ αυτού του μικρού βιβλίου των εκατόν τριών σελίδων του Χρήστου Ποζίδη από τις εκδόσεις Άπαρσις, μου κίνησε την περιέργεια να το διαβάσω. Αναρωτήθηκα φυσικά τι σχέση έχει η γλώσσα με το αντάρτικο. Από αυτές τις εκδόσεις έχω συνηθίσει τα ξεχωριστά βιβλία και έτσι αποφάσισα να το ξεφυλλίσω. Το ιδιαίτερο αυτό βιβλίο είναι ένα δοκίμιο, καλογραμμένο και παρά την θεματολογία του αρκετά κατανοητό από τον αναγνώστη.

Μανόλης Πολέντας - In absentia, Βάνια Σύρμου - Τρία χαϊκού για ένα παιδί, Γιάννης Σ. Βιτσάρας - Η λήθη, Έφη Καλογεροπούλου- Σφάλμα τυχαίας διαδρομής Νίκος Δασκαλόπουλος - View-master. Επιμέλεια: Κατερίνα Θανοπούλου|Βασίλης Καλαμαράς Φωτογραφίες: Μάριος Λώλος Κριτική επιτροπή: Βερονίκη Δαλακούρα, Κώστας Καναβούρης, Αντώνης Δ. Σκιαθάς

Διαβάζοντας την πρωτόλεια ποιητική συλλογή της Μαρίας Αποστόλου «Ανυπότακτη ιστορία» από τις εκδόσεις Άπαρσις ήρθε στο μυαλό μου αυτό που είχε γράψει ο Λόρκα πως «δεν υπάρχει αληθινός ποιητής που να μην είναι επαναστάτης». Ερχόμενη στο σήμερα, παραφράζοντας τα λόγια του, λέω πως δεν γίνεται να είσαι ποιητής αν δεν είσαι ανυπότακτος και πώς οι εποχές αλλάζουν μα δεν αλλάζουν οι συνθήκες ζωής του λαού και πάντα η συσσωρευμένη αγανάκτηση και οργή θα γεννά οργισμένες πένες. Μια πένα οργισμένη και πικρή και η πρώτη ποιητική συλλογή της Μαρίας Αποστόλου που μόλις κυκλοφόρησε. Αν και πρόκειται για την πρώτη της ποιητική συλλογή, μ΄ άφησε έκπληκτη η ωριμότητα της γραφής της, που είτε με συμβολικά μηνύματα είτε ξάστερα για τον άπειρο αναγνώστη, στηλιτεύει με απίστευτη μαεστρία την τρέχουσα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα διεγείρει και συγκινεί. Τα γεγονότα που βίωσε η χώρα μας αλλά και ο καθένας μας ξεχωριστά, όλο το διάστημα της καραντίνας από τον περασμένο Μάιο μέχρι σήμερα, περνούν από το ποιητικό της μικροσκόπιο με τρόπο πρωτότυπο,διεισδυτικό και συνάμα λυτρωτικό. Γεγονότα, όπως η δίκη της Χρυσής Αυγής και η φιγούρα της Μάγδας Φύσσα, ο θάνατος του Βασίλη Μάγγου στον Βόλο, του ακτιβιστή που υπέστη άγριο ξυλοδαρμό από τα όργανα της τάξης, αλλά και οι έκδηλες ψυχικές αναστατώσεις του κόσμου αυτό το COVID -ιανό καλοκαίρι περνούν από την αναλυτική ματιά της ποιήτριας. Εκεί που υπομονή/συναντά την οργή και ντρέπεται/Θα ξανάρθουμε για να κηρύξουμε/την πιο ανυπότακτη ιστορία του κόσμου.